english text follows >>>

Από τις ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη.

Όλα ξεκινούν από τις αναμνηστικές φωτογραφίες ενός ζεύγους Ελληνοαμερικανών που έζησαν στο Ντούραμ της Φλώριντα τις δεκαετίες του 50 και του 60.
Φαίνεται πως έζησαν μια καλή ζωή, είχαν πολλούς φίλους και έκαναν πολλά ταξίδια (Φλώριντα, Νέα Υόρκη, Καλιφόρνια, Σαν Φρανσίσκο, Γερμανία, Ελλάδα). Καταλαβαίνει κανείς πως δεν είχαν παιδιά, μόνο δύο ανηψιές οι οποίες κατα πάσα πιθανότητα πήγαν στην Αμερική για να βρουν μια καλύτερη ζωή. Προς το τέλος της δεκαετίας του 60 μάλλον, επισκέφτηκαν τη γενέτειρά τους τις Σπέτσες.
Το 2011 οι φωτογραφίες εμφανίζονται στο Μοναστηράκι, μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί γεμάτο με αναλογικά slides.
Στον πάγκο του μικροπωλητή ένα ταξίδι τελειώνει και ένα νέο ξεκινά. Ένα ταξίδι το οποίο εμπλέκει το μέσο (ήχος - εικόνα, ψηφιακό - αναλογικό), τον χρόνο (στιγμιότυπο - αφήγηση - συμπύκνωση - διαστολή), το αυτοί, το εμείς, το υποκείμενο και το αντικείμενο, το οποίο καταλήγει στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Τα πάντα είναι κύματα, τα δεδομένα είναι μηδέν και ένα.

Αφού τα slides σαρώθηκαν και μετατράπηκαν σε ψηφιακά φωτογραφικά αρχεία υψηλής ανάλυσης ξεκίνησε μια έρευνα σαν αυτή ενός ερασιτέχνη αρχαιολόγου, με οδηγό ταμπέλες, ορόσημα, φυσικά τοπία, την βοήθεια του διαδικτύου, αλλά και αρκετή εικασία.
Η δομή της σύνθεσης προκύπτει από την ταξινόμησή των αντίτυπων σε χρονικά συμβάντα (events), σε κανάλια -ανάλογα με τα πρόσωπα που μετέχουν ή όχι (tracks), πάνω σε μια συμπυκνωμένη χρονική διαδοχή (timeline).
Αυτό το οπτικό timeline αποτυπώθηκε σε μια ενιαία ψηφιακή εικόνα, τα raw data της οποίας μεταφράστηκαν σε ένα ηχητικό track το οποίο χαράχθηκε σε αναλογικό βινύλιο.
Από την επιστροφή του αναλογικού ήχου ξανά σε εικόνα προκύπτει ένα σπεκτρόγραμμα, μία ηχητική εικόνα. Το μόνο που παραμένει αναλλοίωτο είναι η δομή.
Τα κεντημένα QR code του εξωφύλλου του βινυλίου συνδέουν τον φυσικό κόσμο με το διαδίκτυο και την πληροφορία.

Sing along.

Ο ήχος ως το πρώτο ερέθισμα του ανθρώπου όταν ακόμα βρίσκεται στη μήτρα, μόλις γίνει μουσική, δηλαδή αποκτήσει δομή και αρμονία, ο ήχος γίνεται αδιαμεσολάβητος. Δεν παράγει νόημα, ξεφεύγει της λογικής αλλά ταυτόχρονα ενέχει μια ενσυναισθητική οικουμενικότητα. Αγγίζει ανθρώπους των οποίων, η κουλτούρα, η γλώσσα και η ταυτότητα διαφέρουν.
Η ιστορία αυτών των ανθρώπων παραμένει δική τους, αλλά τα κενά είναι δικά μας. Τη μεταφράζουμε κατα το δοκούν βασιζόμενοι στις δικές μας εμπειρίες. Συμπάσχουμε, θαυμάζουμε, προβληματιζόμαστε, ταυτιζόμαστε. Είναι πλέον δική μας.
Στην ιστορία που ξετυλίγεται, τα επιβραδυμένα video του καλλιτέχνη, της γυναίκας του και του ηλιοβασίλεματος στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποτελούν αναπαραστάσεις αντίστοιχων φωτογραφικών στιγμιότυπων των πρωταγωνιστών και της ζωής τους.

Ο χρόνος διαστέλεται, ο χρόνος συμπυκνώνεται.

Για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2015 το πείραμα LIGO στις Ηνωμένες πολιτείες κατάφερε να εντοπίσει βαρυτικές κυματικές διακυμάνσεις (κυματικές στρεβλώσεις του χωροχρονικού συνεχούς) προερχόμενες από τη συγχώνευση δύο μαύρων οπών, επιβεβαιώνοντας έτσι μια πρόβλεψη της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Α. Αϊνστάιν πως ο χώρος και ο χρόνος είναι με τέτοιο τρόπο θεμελιωδώς συνδεδεμένοι ώστε όταν ο χώρος στρεβλώνεται ο χρόνος μπορεί είτε να επιταχυνθεί ή να επιβραδυνθεί.

Και ο χρόνος είναι ένα κύμα.


USA to Thessaloniki.

Everything starts by looking at their photographs; a pair of Greek-Americans who lived in Durham, Florida, during the 1950s and 1960s.
We see a good life. They had many friends and made many trips (Florida, New York, California, San Francisco, Germany, Greece). No children are seen, only two nephews who probably sought a better life in America. Towards the end of the 60s probably, they visited their birthplace of Spetses.
In 2011 the photos emerge at the Monastiraki flea market, inside a metal box are a suite of analog slides. At the vendor's counter one journey ends and another begins. A journey involving the medium (audio - image, digital - analogue), time (snapshot - narration - condensation - dilation), them, us, the subject and the object, which ends in the city of Thessaloniki.

Everything is waves, data are zeros and ones.

Once the slides are scanned and turned into high-resolution files an amateur survey begins, call it a quasi - archaeology. The search is guided by visual signs, landmarks, landscapes, aided by the internet and a lot of guess work.
Through a classification process the bits of visual information are condensed into one single timeline based upon time period (events) and the person's presence or absence (tracks).
This visual timeline is then captured onto a single digital snapshot. The raw data of this snapshot is used to generate a digital audio track, which is then printed on a vinyl record.
Through the opposite conversion of the analogue sound back to an image, a spectrogram (an image of sound) is produced. What remains is only the structure.
The embroidered QR code of the vinyl cover links the physical world to the web and to the information.

Sing along.

Sound is the first stimulus humans experience when still in the womb. As soon as it becomes music, by acquiring structure and harmony, sound becomes uncorrelated. It no longer makes sense, it escapes logic, yet at the same time it implies an empathic universality. It touches people across culture, language, and identity.
The story of these people remains theirs, but the gaps become ours. We translate it as we wish, based on our own experiences. We suffer, admire, reflect, identify. The story is now ours.
In the visual story that unfolds the slow motion videos of the artist, his wife and a sunset in the harbor of Thessaloniki are representations of the corresponding photographic moments of the protagonists and their lives.

Time slows down, time accelerates.

For the first time in September 2015, the LIGO experiment in the United States managed to detect gravitational wave fluctuations (wave distortions of the space-time continuum) resulting from the merging of two black holes, thus confirming a prediction of A. Einstein's General Relativity that space and time are fundamentally connected in the sense that when space is distorted time can either be accelerated or slowed down.

Time is also a wave.